Kendinden politik

Kendini politize eden toplumsal yapılaşma, çevresinde değişen etmenlere dahil veya karşı olumun olgun iradesini ortaya koyacağı için bir yaşamsal gerekliliktir. Değişime karşı bir tutum geliştiremeyen ve kendini konumlandıramayan kişi ile toplumun kaderi birbirine o kadar benzer ki, tutumsuzluğu; onu gelişimde kendini veya kendinden olanı temsil edemeyen bir sürece ister istemez entegre eder ve eritir. Gelişime direnmek bir sürelik muhafaza sağlasa dahi; bu muhafazakarlığa bağlanmak malesef ilerleyen zamanda yobazlaştırır, yobazlığı sapkınlığa ve saplantıya dönüşür. Bu durumda; kişinin kendi rengi olan şey ile, toplumun kendini ifade ettiği kültür; yobaz bir gericilikten başka bir şekilde tarif edilemez hal alır.

Kendini, mevcut zaman ve şartlara göre politize eden yapılaşmalar; çevredeki değişime kendini temsil eden bir faktör olacağı için kuşkusuz ki faydalıdır. Ancak yine de, çevrede değişen etmenlerin insani ahlak ve değerlere göre çözümlenmesi de, polltize olan yapılaşmanın gerekliliği kadar şarttır. İnsani ahlak ve değerler; toplumun dünya ile paralel bir şekilde çevreyi etkileyecek biçimde olmalıdır.

Politize olmaya karşı koymak ise tam bir saçmalıktan ibarettir, nihayetinde gelişimin kendine kattığı değeri ne kadar olumlu görsek dahi; bunda kendi payının olmaması bir o kadar olumsuzdur. Artı değerlerin sürekliliği gibi idealardan bakınca bile, bu kendini temsil edemeyen kişinin/toplumun başkası tarafından temsil edilmeye muhtaç olmasını gösterir. Kendini temsil edemeyeni temsil eden faktörün tüm iyimlemeler dahilinde bile bu tutumu, politize olmayanı kendine bir şekilde bağımlı kılması demektir. Bu yüzden; kişiler ve toplumlar; çevresindeki gelişime katkıda bulunacak kadar ve çevresindeki gerilemeye de direnecek kadar politize olmalıdır.

Share: