Bir alanda uzmanlık, diğer alanda aptallığa engel değildir.

Dün, Xabze Işığında Düşünce Paylaşım Platformunda paylaşılan o malum programın kaydını izledim. Baştan sona kadar izlemeye ve anlamaya gayret ettim. Programdaki malum şahıs dışında İlber bey ve pek konuşmayan biri kadın uzman vardı. Bunlar; asimile olmanın sebeplerini; dilin evde konuşulur olmamasına bağlamaya çalışıyorlardı. İlber beye soruluyor, İlber beyde tarihçilikten öte, felsefecilikte uzman gibi soruları cevaplıyordu. Zaten saçmalığın başı "Tarihin arka odası" isimli programda "güncel siyaset" konuşulması olsa bile, daha da zorladılar saçmalığın sınırlarını. Almanya'dan, İtalya'dan örnekler vermeye çalışarak ve onu bile tam başaramayarak birşeyler anlatmaya çalıştılar akıllarınca, aslında anlattıkları hiçbir şey yoktu, tamamen Bardakçı isimli hadsiz tarihçi-araştırmacı müsvettesinin misyonunun propagandasını yapmaya, ünvanlarıyla altını doldurmaya çalışıyorlardı. Ne kadar trajikomik; tarihçilerin siyaset yaptığı, kabadayıların ülke yönettiği, müteahitlerin belediye yürüttüğü bir ülke.. ülkenin genel problemi bu; hiç kimse kendi işine bakmıyor. Herkes, kendi işindeki uzmanlığını, en alakasız konularda referans olarak verip kullanıyor. Böyle bir hakları olmadığını söylemiyorum, elbette ünvanı ve eğitimi ne olursa olsun herkesin, herhangi bir konu üstünde fikir beyan etme özgürlüğü vardır ama varsa da; bunu kitle iletişim araçlarına erişim kolaylıkları sayesinde bir propagandaya dönüştürmeleri bir özgürlük değil, aksine bir ihlal olarak düşünmek gerekir. Dikkat edin; "Prof. Dr." tarihçi, çıktığı program "tarihçi" konuşulan şey; Çerkeslerin siyaset yapması, parti kurması, hak talep etmesi vs.  Kimse kusura bakmasın da, o müsvettevari tarihçinin de, onun propagandasını yapan kişilerin de, onları yayınlayan televizyonun da, gazetelerinde; üstlerinde taşıdıkları ünvan, yaptıkları aptallığı örtemez. Birer tarihçi olarak, bugün sokakta gezen Mustafa amcaların bile bildiği "Asimilasyon politikalarına" yok demeleri, bunu ima etmeye çalışmaları da ne kadar tarihçi olduklarını, ya da kimin tarihçileri olduklarını ortaya serer vaziyette. Sizler kentleşmeyi ve kentleşmenin taşıdığı toplumları, ekonominin zalim bir diktatöre dönüştüğü dünyayı, kırsalden kentlere halen akmakta olan azınlıkları ve kentlerde devletin oluşturduğu oto-asimile havuzlarını bilemeyebilirsiniz, böyle haklarınız var; ancak böyle bilmediğiniz konular hakkında yorum yapmaya çalıştınız vakit; bu bizim tarafımıza "uzmanlaştığınız tarafla kazandığınız ünvanı, aptallaştığınız tarafları örtmeye çalıştığınız" gerçeğini oluşturuyor. Eğer bir had bildirilecekse, bu haddi size en başta kendi meslektaşlarınız bildirmeliler. Çerkesler; Osmanlı'ya değilde, Küba'ya da sürgün edilmiş olsalardı, orada da yaşayacak kadar onur, beceri ve bilgi sahibi olurlardı ama, Türkiye'de Çerkesler olmasaydı, sözüm ona; milli mücadele günlerinde Çerkeslerin doldurduğu yerleri kimleri doldururdu bilemiyoruz. Tarihte dosta ve düşmana karşı iyi-kötü herşeyimiz ortadadır, yağmacı tarihinin bu topraklara taşıdığı, bu topraklarda başka halkların bilgi ve tecrübelerini de yağmalayarak oluşturduğu geleneği kültür edinmiş bir toplum, tarihinde yağmacılığa hiç bulaşmamış ve kültüründeki bir çok şeyi kendine ait Çerkes kültürüne böyle hakaret edebilecek nitelikte ve seviyede olamaz. Çerkesler eğer bugün Türkiye'de yaşıyorlarsa, burada yaşamanın bedelini misliyle ödemişlerdir ve bugün de ödemeye devam etmektedirler. Bu anlamda hiçbir müsvette tarihçi, Çerkes toplumunu aşağılama ve o toplumun hiçbir ferdine kapı gösterme hakkına sahip değildir. Müsvette tarihçiler değil söylemeyi, bunu düşündükleri an ilk yapmaları gereken şey; bu ülkenin kuruluş (kurtuluş) tarihini açıp, nitelikli kişileri dikkatlice araştırmalılardır.

Share: