Diaspora Siyaset etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Diaspora Siyaset etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Türkiye'de her 100 seçmenden 10'u Çerkes sorunlarını tanıyor, çözüm istiyor!


1 Kasım sonuçlarının bazı yoldaşlarımız adına çok hüzünlüyüm, fakat umuyorum ki bu hayalkırıklığı yerini mücadele azmine bırakacak ve kaldığımız noktadan var gücümüzle, varız, olacağız; yılmadan, yorulmadan mücadelemizi ileriye taşıyacağız şiarıyla devam edeceğiz. Seçim sonuçlarını ele alacak olursak, henüz 10 yıl önceye kadar bizi, kadınlarımız ve tavuklarımız dışında bilmeyen bir kamuoyundan, şuan ki geldiğimiz nokta çokta içler acısı bir durum değildir, açıkça söylemek isterim ki; Türkiye'de 55 milyon seçmenin katıldığı son seçimlerden elde edeceğimiz net veri olarak, bu seçmenlerin içerisinden her 100 kişiden 10'u asimilasyona karşı yanımızda net bir tutum sergiliyor. Her 100 kişiden 10'u Abhazya'ya doğrudan ulaşım sağlanmasını, Abhazya ve Güney Osetya'nın bağımsızlıklarının tanınmasını, Çerkeslerin tarihsel anayurtlarıyla tekrar kavuşabilmeleri için Türkiye'nin diplomatik ilişkilerle Çerkeslerin yurtlarına geri dönebilmelerinin kolaylaştırılmasını, çifte vatandaşlık hakkının doğmasını istiyor. Bu başarısız bir tablo değil, aksine bir önceki 10 yıla kıyasla mücadelemizin halkımızın sorunlarını kamuoyunda getirdiği noktadan bir ürünüdür. 55 milyon seçmenin her 100 kişisinden 10'u; Çerkeslerin, anadilde eğitim almasını onaylıyor ve destekliyor ve bilinmeli ki, kamuoyunun bu %10luk kısımını yalnızca HDP temsil ediyor. Daha önceleri, Sochi, Çerkes Soykırımı, Asimilasyon politikaları gibi, bir çok konuda hiçbir siyasi çıkar peşine düşmeden Çerkeslere kürsüsünde yer veren HDP'nin seçim broşürlerinden biri de, Çerkes taleplerine yönelikti. Biz biliyoruz ki, halkımızın geleceğine yönelik olmazsa olmayacak bütün taleplerinde, HDP ve HDP'nin Türkiye kamuoyuna yansıttığı %10luk tabanı, sürekli yanımızda olacak ve kürsülerinden bizler içinde ses çıkaracaktır. 150 yılı aşkın yıldır hep görmezlikten gelinen ve zulümün her türlüsünün reva görüldüğü halkımızın, tüm Türkiye Diasporası tarihi ele alındığında, son 10 yılda ilerlediği mesafeyi görmezden gelmemizi de hiç kimse bekleyemez. Şimdi, bir de; halkımızın hiçbir faydasına olmadığı halde, hain ilan edildikten sonra Çerkes olduğu hatırlanan Ethem beyin, isminin başına konulmuş hain sıfatını kaldıracağını taahhüt eden ve bugün malum siyasi parti tabanının küfür etmekten çekinmediği Arınç'a kalpak takmaktan sakınmayan arkadaşlarımızın ilerlediği mesafeyi izleyeceğiz. Bizim emin olduğumuz tek nokta, bugün meclis çatısı altında siyaset yapan partilerden yalnızca birinin, Çerkes halkının geleceğiyle ilgili kritik önem taşıyan hususlarda yanımızda olacağıdır, diğer partilerin ise böyle olma olasılığı çok uzak olmakla birlikte, kendini o partilerin Çerkeslere yansıyan temsilcisi olarak görev alan arkadaşlarımızın bu konudaki çalışmalarını merakla takip edeceğiz.
Share:

Zafere inanın, biz kazanıyoruz!


Kasım seçimleri, bizim için mitinglerimize konulan bombalardan, parti bürolarımıza yapılan her türlü saldırıya kadar düşünüldüğünde; başlı başına bir zaferdir. Fakat, sanki gerçekten eşit koşullarda bir süreç yaşayıp, bu durumlara gelmişiz gibi bizi inandırmak istedikleri şey; kaybettiğimizdir. Televizyonlar, devleti saran vebanın ağzıdır ve bu seçimlerden sonra sürekli "halk, HDP'ye ne mesaj verdi?" gibi ve benzeri bir propaganda sürecine girdiler. Fakat şunu anlamamız lazım, Halk HDP'ye; "devam" mesajını çok açık biçimde verdi. Bir önceki seçim de, "emanet oy" kavramını öne sürerek, HDP'nin bir baraj aşacak tabanı olmadığına ima ederek siyaset üretenler, şimdi emanet oylarını geri alanları ortaya çıkardığınıza göre, HDP'nin Türkiye'nin en büyük 3ncü partisi olduğunu ve bu özelliğini sürdürdüğünü, sürdürmeye devam edeceğini anlayacaklar. Her türlü saldırıya ve haksızlığa rağmen bugün 2nci defa paramparça ettiğimiz baraj, artık bizim için hayaldir. Üstelik, bombalardan, büro saldırılarına kadar konuşuyoruz, peki hiç; Kırşehir'de yağmalanan yakılan kitapevini, batıdaki mevsimlik işçilere yönelik faşist saldırıları, doğudaki olağanüstü hal adı altında yarattıkları katliamı neden konuşmuyoruz? Veba, ilk elden partinin halka, halkın partisine ulaşmasını; bombalı saldırılarıyla engellerken, aynı zamanda televizyon programlarına çıkarmayarak kitle iletişim araçlarından da mahrum bıraktı, yetmedi HDP'li olma olasılığı olan insanlara yönelik dahi saldırılara göz yumdu batıda, hiçbir olanağını kullandırtmadığı gibi, partinin kendi olanaklarıyla ortaya koyduğu kampanyaları da engellemek için  elinden gelenin en iyisini yaptı ve herşeye rağmen parti, bu ülkede barışa, kardeşliğe, umuda ve yeni yaşama karşı set gibi örülmüş faşist barajı yerle yeksan etti. Bu, tüm saldırılara rağmen, tüm engellemelere, tüm adaletsizliklere, tüm hukuksuzluklara rağmen kazanılmış bir zaferden başka hiçbir şey değildir. Şimdi, vebanın inanmamızı istediği şeye inanarak, umut tüketme vakti değildir. Asıl şimdi, çalışmalarımızı sürdürüp, mücadelemizi yükselterek demokratik yaşamı özünden, geleceğe doğru örme vaktidir. Vakit, barajı altüst eden varlığımızın, faşizmi altüst edecek güce dönüşmesini sağlamak üzere inanarak, isteyerek, azimle çalışma vaktidir. Ortada HDP'nin kaybettiği bir seçim olmadığı gibi, HDP'nin kazandığı bir zafer vardır ve bu mücadele, devletin dört elle ve tüm olanaklarıyla saldırıları altında kazanılmış bir mücadelenin ürünüdür! Eğer şimdi, baskıyla tehditle, saldırıyla, adaletsizlikle, yalanla, iftirayla tekrar iktidar olabilmiş yapının zafer kazandığına inararak, mücadelemizi bırakırsak.. eğer şimdi umutsuzluğa kapılıp, azimden azalırsak, HDP değil, Türkiye kaybeder. Türkiye'nin; adalete, eşitliğe, insanlığa inanan insanlarının mücadelesine hiç olmadığından daha fazla ihtiyacı olduğu şu günlerde, tüm bunları bünyesinde yanyana getiren, kendi içinde eşitlik yakalayan ve zulüme sessiz olmayan HDP'nin büyümesi için durmak bilmeden, susmak bilmeden çalışmalıyız.

Baskılar, işkenceler, katliamlar, savaşlar, adaletsizlikler, orantısızlıklar, saldırılar, sindirme operasyonları, yalanlar, iftiralar çemberinde, gelmiş bulunduğumuz nokta; her geçen gün biraz daha fazla kazandığımızın resmidir. Bu şiddet sarmalında, kendi adına hiçbir riske aldırmayarak sadece halkı zarardan korumak adına mitinglerini bile iptal ederek, büroları yağmalanmış ve kendisine destek verenlerin saldırıya uğradığı bu noktada, geldiğimiz şu durum kazandığımızı gösteriyoruz. Faşizm, her türlü hile ve baskıyı reva görerek, iktidarını bir dönem daha sağlayabilmek için kan akıtmaktan çekinmezken, kan akmasın diye miting bile yapmadan, seçim broşürlerine bile izin verilmeyen HDP'nin gücünü, biz'ler; inanan ve yılmayanlar sağladık. O gücü, bugün büyütecek ve faşizmi; bizi kendi yoldaşlarımızın kanında boğmak için Suruç'ta, Ankara'da çabalayanları, kendi döktükleri kanda boğacak konuma yine biz taşıyacağız.
Üzülmeyin, inancınızı asla yitirmeyin. Her geçen gün, her geçen an; zafere doğru yürüyüyoruz. İşte korkuları da bundan, saldırıları da. Ve onların korktuklarını başlarına getirmek için; inancımızla, var gücümüzle; kardeşliği, barışı ve adaleti savunarak mücadelemizi sürdürelim.

Share:

Politik Hat(P.H.): Bizleri oluşturan nüveler (2) : Coğrafya

İnsanlık nüvesini, bir önceki yazım da anlattım. Coğrafya nüvesi, bir önceki yazımın bir devamı olarak okunmalıdır. Bir Çerkes, olması gereken her şeyden önce insan olmalıdır ve akabinde ise bir yerde birikmeli; topluma dönüşmelidir. İnsan topluluklarının biriktiği yere siyasal olarak vatan, yurt gibi kavramlar denir. Şu kadarını söylemem gerekirse, bir Çerkes; herşeyden önce insan olmalı ve bir yere birikmiş olmalıdır, öyle ki; sadece nicelik olarak değil, aynı zamanda bir nitelik olarak; tarihsel, kültürel olarak da birikmelidir. Biz bugün Çerkeslerin nitelik olarak biriktiği tarihsel coğrafyaya en basit ve anlaşılır adıyla; Çerkesya diyoruz.. İnsanların her anlamda birikip bir kültür oluşturduğu, o kültür üzerine bir tarih yazdığı coğrafyanın adıdır Çerkesya. Bu anlamda; politik bir dayanak olarak; bugün her nerede yaşıyor olursa olsun, kendine kültür biriktiren geçmiş insan topluluklarının ardılları, kültürlerinin biriktiği coğrafya olarak Çerkesya'yı bir an olsun aklından çıkarmamalıdır. Coğrafyasının, insana kattığı çok şeyi olur, bugün bir Çerkesin; Çerkesya'yı umursamadan, oradan kopmuş ve orayı düşünmeyen yapısı dururken, Çerkesliğin sözüm onlara asalet ve nezaketini süs eşyası gibi diline dolaması, kalitesizliktir. Bilinmelidir ki; bugün eğer diaspora, bir asalet ve nezaketten bahsedecekse, üstelik bunu kendi başarılarından ziyade, tarihin kendine taşıdığı gerçekliklerden alacaksa, bu asalet ve nezaketin temeli; Çerkesya'dadır. İşte bu gerçeklik, hayatımızın merkezinde olmak zorundadır.

İnsan topluluğunun yaşadığı coğrafyadaki zorluklar ya da endemik farklılıklar, o toplulukta bazı duygu ve davranışları tetikler, bir coğrafyanın gerek konumu gerekse içerisinde bulunan kaynakların ilgi çekiciliği de, başka bir toplumun, o coğrafyaya karşı durumunu tetikler, özellikle savaşların neredeyse bir çoğunun sebebi de budur, böyle durumlar karşısında bir insan topluluğunun ortaya koyduğu kültürün, yurduyla ilişkisi kesinlikle yadsınamaz. Çerkes toplumu da, Çerkesya'nın coğrafyasının gerektirdiği bir kültürü ortaya koyan insan topluluğudur ve toplumsal olarak kültürleştirilmiş neredeyse her şeyin, Çerkesya ile bağlantısı bulunmaktadır. Bu durumda, sürgünlük bir Çerkesin, oraya yokmuş gibi Çerkeslik imkansızdır, böyle bir hayatı ona dayatmak zulüm, böyle bir geleceği ona anlatmak, yalandır. Atalarımız olan insan topluluğuna bugün ki kültürünü veren Çerkesliği, geleceğimizin önceliğine koymalıyız, fakat tüm bu sürecin içerisinde, başka bir coğrafyada yaşamaya zorlandığımızın bilincinde, başka bir coğrafyada yaşamaya alıştırıldığımızın farkındalığında olmak, bu işleyişe karşı da bir duruş sergileyerek, gelecek vizyonun en önüne Çerkesya'yı koyarken, geri döneceğimiz o güne değin, birinci  yazımda anlattığım "insanlık nüvesinin" gerektirdiği gibi onurlu bir duruşu, Çerkesya coğrafyasına dönene dek savunmak zorundayız.


Share:

Politik Hat: Bizi oluşturan nüveler 1: İnsanlık

Aslında üstün körü yazdığım şeylerdi bunlar, fakat tekrar etmenin ne zararı var ki?  Bir Çerkesin, her şeyden önce; insan olması gerekir. İnsanlık değerleri taşıması gerekir. İnsanlık değerlerini bilmeyenler azımsanmayacak kadar varlar, o halde hep birlikte hatırlayalım nedir bu değerler?

Özgürlük

Özgürlük göreceli bir kavram, sözüm ona; yaşadığınız kentte çalıştığınız yerle ikamet ettiğiniz yer arasında eve giden onlarca yoldan hangisine karar verebiliyor olmanız da bir özgürlük, yemeğinize tuz atıp atmayacağınız da. Ancak bugün, bunu yaşadığımız ortamda ortaya koyacak olursak; kendimizi ifade etme özgürlüğümüzün de bu kavramın içerisine girdiğinin bilinmesi gerekir. Bu özgürlük eğer ki rahatça kullanılamıyorsa, eğer birileri başkalarından korkarak, çekinerek bunu yapamıyorsa orada bir ihlal, orada bir sorun var demektir. Peki gelelim bu durumun Çerkesler üzerindeki bugün ki politik hattına. Neler yaşıyoruz, neler. Yaşadığımız onlarca şeyden sonra, çok rahat biçimde söyleyebilirim ki, bugün Türkiye'de henüz insanlık değerlerine sahip olmayı başaramadan Çerkes olmayı deneyen insanlar var. Nasıl mı? Ne zaman farklı bir ses duysa kendini ifade eden, hemen oraya çoğalıp; ana-avrat küfür eden, kırıcı, rencide edici hakaretler yağdıran, yalana sarılan, iftiraya başvuran kitlelerle karşılaşabilirsiniz Çerkesler içerisinde. 

Saygı

Saygı, insanlık aleminin belki de en önemli değerlerinden birisi, hele ki biz Çerkesler için sürekli bir övgü kaynağı gibi. Peki nedir bu saygı? Genelde bilinen şekliyle; küçüğün büyüğe karşı hassasiyeti, ona karşı hizmeti, davranışındaki incelik değil mi? Evet, onlar da saygı ancak saygı sadece bunlardan ibaret değil. Saygı; ilişki halindeki yaşamın birbirine olan sorumluluğudur. Mesela, Akkuyu'da Nükleer santral yapmak için kesilen ağaçların "yaşama hakkı" hiç kimsenin umurunda değil, işte bu bir saygısızlıktır. Neyse, böyle derinden gidersem zaten genelde bu şeyleri hiç anlamayan birileri, iyice kendinden geçecek. Çerkesce isim/soyisim köy adlarına isim vermek mesela, Çerkeslere saygılı olmaktı. Olunmamıştı. Çerkeslerin acılarını bilmek ve hassas davranmak (Çerkes Soykırımı ve Sürgünü) onların asimilasyona karşı direnme hakkını anlamak, yardımcı olmak ta bir çeşit saygıdır. Yurtlarına geri dönme iradelerini duymak, bunun için yapılan çalışmalara engel olmamak, hatta kolaylaştırmakta bir çeşit saygıdır. Siyasal tercihlerine; küfür etmemekte öyle.

Ayrımcılık yapmamak

Çok klişe; ne zaman birileri Kürtler için verdiği mücadele de yükselse bir anda aslında o Kürt değil, Ermeni derler. Bugün de yaşadığı ülkenin daha demokratik olması için mücadeleye katılan Çerkeslere, bunlar Çerkes değil, Ermeni.. Rum vs. diye bir trend var. Gelelim mi ayrımcılık yapmamak konusuna; sahi burada 1071'den önce kim yaşıyordu? Ermeniler, Rumlar falan değil mi? Pardonda, daha 150 yılı azıcık aşmış tarihinde, sen hakikaten buranın onlardan daha çok sahibi olduğuna inanıyor musun? Bir Ermeni'den neyin fazla? Bir Rum'dan neyin çok? Gelmiş bir de böyle-şöyle diye sanki onlardan fazlaymış gibi konuşuyorsun ya eblehin tekisin demezler mi sana? Beğenmediğin Ermenilerin bu topraklarda tarihi var, İstanbul'da gezerken gördüğün tarihin Mimar Sinan kısmı dahil, taş işçiliği ve marangozluk başta olmak üzere onların hiçbirinde senin imzan yok. Neyse, haberin olsun. Birine hakaretmiş gibi "o, bu değil ermeni.." şunlar bu değil, rum" demek ayrımcılığın dibine vurmaktır. Hemde deli saçması bir cesaretle..

Hoşgörü

Bir Çerkes ateist miş? velelelelelele.. yok efendim eşcinselmiş abooov.. yok efendim HDP'ye oy vermiş; daha neleeeer! Yediğimiz kab, pislediğimiz şey.. Hoşgörü; farklılıklara saygılı olmak demek. 

Eşitlik

Mesela, anadilini konuşabilmek, tarihini bilebilmek, bu yüzden herhangi bir engele takılmadan diğer insanların yapabildiği şeyleri yapabilmek bir eşitliktir. Anadilini konuşabilmek için, anadilini asimile edenlerin politikalarına direnmek, Çerkes kalmak için.. küfür yemeden, tehdit almadan mücadele vermek eşit olmak istemeye karşı hoşgörülü olmaktır

Dayanışma

Ben tek başıma bir şeyi yapabilecek güçte değilim, bunun için benimle hemen hemen aynı şeyi yapmak isteyen birileriyle el ele verip çalışıyorum; biz buna dayanışma diyoruz. Mesela; bir Çalıştay yaparsın, sonuçlarını gider Sırrı Süreyya'ya verirsin, o da alır meclise taşır? Mesela 21 Mayıs'ta adam seni meclisteki kürsüsüne çıkarır; buradan konuşabilirsin der. Mesela Sochi Çerkeslerin tarihsel anavatanıdır, orada olimpiyat düzenlemeyin der. Mesela; Çerkeslerin sorunlarını araştıralım, çözüm üretelim diye meclis genel kuruluna önerge verir? 

Kardeşlik

Mesela Suruç'ta katliam yapıldığında, o katliamda hayatını yitiren tüm insanlara, diline, dinine, siyasi görüşüne bakmaksızın yaşadıkları bu acıdan ötürü üzülmek? Mesela 21 mayısa Lazların, Türklerin, Kürtlerin gelip katılması acımızı paylaşması. Mesela Ankara katliamında üzülebilmek..

Sevgi

En azından karşındakilerin varlığından rahatsız olmamak.. bugün bizim varlığımızdan rahatsız olanlar? Kürtlerden, Ermenilerden rahatsız olanlar? Unutmayın.

Dostluk

Öyle bir şeydir ki, sana su lazım olur dostun su bulur. Ölürsün, tabutunu taşıyacak biri gerekir, o dostundur. Bugün sana lazım olan ne? Bugün yanında duran kim? Ölülerimizi omuzlayanlar kimdi? 

***

Gelin yukarıda temel insanlık değerlerine sahip olanları tespit edelim, hangi görüşten ve inançtan olursa olsunlar onlar Çerkesliğin ahenk taşlarıdır. Onlar, yüreğindeki insanı muhafaza etmiş, bugün yanlış yapsalar dahi, yarın bunu düzeltebilecek art niyetsiz kimselerdir. Ancak yukarıdaki İnsanlık değerlerinin zerresini bulundurmayan, henüz insan olmayı beceremeden, Çerkes olduğunu iddia edenlerle aramıza bir mesafe koyalım. Unutmayalım; İnsan olmadıktan sonra, Çerkes olmanın hiçbir değeri yok, en iyi Çerkes, en iyi insandır ve atalarımız bize yüzyıllar öncesinden "Çerkeslik İnsanlıktır" diye yol göstermişlerdir. 


Bizi oluşturan en önemli nüve; İnsan olmaktır.

(1)
Share:

Trans-Çerkesler ile bölünmek

Daha önce, CherkessPress üzerinden "Çerkesleri böleceğiz!" başlığıyla yayına giren yazımda, o yazının sadece başlığı kaynak gösterilerek bazı karalamalar organize edilmeye çalışılmıştı, o gün gülmüştüm, bugün de gülüyorum. Kendi kendini tatmin etmek için, rezaletini her yerine bulaştıran bir grup aptalın gürültüsüne kulak asacak halim yok? Bildiğiniz, kendini buğday hangarında sanan tavuklar sürüsü gibi, yitip giden şeylerinin içinde, varmış gibi davranıyorlar.. fakat yoklar, olmayacaklar, olamazlar. Bugün onlara baktığım da gördüğüm tek şey, hiçlik. Zavallı hallerine aldırmadan, sanki güçlüymüş gibi, varmış gibi bağırıp duruyorlar. Hemde, Çerkeslik taslayarak. Azıcık sağınıza solunuza bakınınca bu zavallıları mutlaka göreceksiniz, azıcık Çerkeslik biliyorsanız da anlayacaksınız ki; bunlardan ne köy olur, ne de kasaba.. Çerkeslik adına hiçbir değerleri kalmadığı gibi, insanlıktan da kırıntı taşımayan bu kişileri, insanlık onurunu taşıyan, Çerkeslik kaygısı bulunan insanların orta yerinden bölüyoruz, çok mu? Gel gelelim bunun ne zararı var? Böyle rezil, ahlaksız, küfür etmekten utanmayan, yalan söylemekten çekinmeyen, aidiyet hissi kalmamış, kendisi pislik olduğu gibi bir de, pisliğini değdiği her yere bulaştıran bu Trans-Çerkesleri, içimizden safra gibi söküp atmak sizi temin ederim ki bu onurlu halkın faydasınadır.

Bunu söylemekten hiç çekinmiyorum, hiç çekinmeyeceğim. Nasıl ki, insanda kanser; kendi hücresinin başkalaşım geçirerek urlaşmasıyla oluyorsa, işte toplumdaki kanser de, ağzından küfürden başka şey duyulmayan, ahlakını yitirmiş, onurunu ekmeğe, kaba; şöhrete, saraya satmış kısacası başkalaşım geçirmiş kendi bireyinin urlaşmasıyla oluşuyor. Bundan kurtulmalıyız. Bundan kurtulmak için ne gerekiyorsa yapmalıyız da. Çekinmemeliyiz. Çerkesya ile ilgili hiçbir bilgisi, ilgisi bulunmayan, tarihini, bugününü bilmeyen bir aptal sürüsünün, sırf aynı soydan geliyoruz diye ortaya dökmekten utanmadığı pisliklerine katlanmak zorunda değiliz. Bunların bildiği Çerkeslik, gelecek vizyonu olmayan itaatkar soysuzluk anlayışıdır, fakat Çerkeslerin kaderi bu olmayacaktır. Yaşadığı dünyayı gören, duyan, bilen; fikir ve vicdan sahibi, yaşadığı dünyayı etkileyebilen bir kader olacaktır ve bunun için ne yapılması gerekiyorsa, bir adım geri durmadan yapmaya; barışı, adaleti, özgürlüğü, eşitliği savunmaya devam edeceğim-hepimiz etmeliyiz, trans-çerkesler urunu, safra gibi söküp atmak için elimden ne geliyorsa yapacacağım-hepimiz yapmalıyız.

Share:

Kim için ölüyor, kim için öldürüyoruz?


Biliyorum ki, bu yazı duvara sinerek küf gibi yaşamaktan ötesi olmayan egemenlerin ÇerkeZ taburları için bulunmaz bir hint kumaşı, ama bu soruyu sormaktan kendimi alı koyamıyorum; gencecik yaşında, ilgili olmadıkları bir savaşın içine sırf 400 vekil alamayanların ihtirasları yüzünden yollanan çocuklarımız; ne uğruna ölüyor? kim için öldürüyor?.. Şurada, bu ülkede toplumsal barış için siyaset yürüten arkadaşlarımıza ana avrat söverek, onların Çerkesliklerini sorgulamaya kalkan zihniyetin Çerkesleri temsil ettiği iddiasına inanabilir miyim? Türkiye bölünmesin diye uğraştıkları kadar, Çerkesya birleşsin diye uğraşsalardı bugün; ne Türkiye, bugün bölünmüş olduğu kadar bölünecekti ne de Çerkesya şimdikinden kötü olacaktı ama, sırtını bir egemene dayayarak, o egemenin gücünden güç bulup, azınlıklara her türlü terbiyesizliği ve ahlaksızlığı yapmak daha prim yapan şey değil mi? Hakikaten ülke bölünmesin mi istiyorsunuz? O zaman size şu kadarını söyleyeyim; o makat görevini üstlenmiş ağızlarınızı azıcık tutmayı becerebilirseniz; bu ülke hiçbir zaman bölünmeyecek zaten, ama sizin ağzınız bu şekilde açıldığı her geçen gün bu ülke bölünüyor. Bu ülkeyi siz bölüyorsunuz! Bölücü sizsiniz! Siz  ki; ölümün  her türlüsünü 7'sinden 70'ine reva gördüğünüz bir halkı zora dayalı zapt etmek istiyorsunuz ya, Kürdistan'da doğan her çocuk; sizin bu kirli ağızlarınız ve kirli politiklarınız sebebiyle sizden nefret ederek büyüyor. O çocukların nefretini körüklüyorsunuz. O çocukları dağlara itiyorsunuz. Bırakın da; o çocukların kalplerini kazanalım ve bu ülkeyi tarihinde hiç olmadığı kadar birleştirelim. Sizin bize izin vermediğiniz, onurunuz pahasına engel olduğunuz şey; bizim bu ülkeyi birleştirme irademiz.  Üstelik, kalkmış; halkının bütün geçmiş tarihinden bihaber, halkı adına vizyon taşımaktan yoksunlar sürüsü olarak; bizim Çerkesliğimizi sorgulayacak kadar Çerkes hissediyorsunuz kendinizi öyle mi? Baştan tekrar edeyim; bu ülkede birliğin umudu biziz, engeli de sizsiniz ve eğer birgün bu ülkede bölücülük sorunu olmayacaksa, o da biz öldüğümüz için değil, siz sustuğunuz için gerçekleşecek.. ey egemenin iti-köpeği olmuş Çerkezler taburunun neferleri; size and olsun ki biz; bu ülkeyi size böldürmeyeceğiz! İnatla kardeşliğimizi pekiştirecek, adaleti sağlayacak, eşitliği getirecek yolları deneyeceğiz ve bir gün mutlaka başaracağızda. Ama şunu iyi bilin, bu ülkeyi; efendilerinizin saraylarını korumak için bölmeye çabaladığınızın yarısı kadar, Çerkesya'yı birleştirmeye çabalasaydınız; ne bu ülke bugün olduğu kadar bölünmüş olacaktı ne de Çerkesya bugün olduğu kadar bölünmüş kalacaktı.

400 vekil almadığı için ülkeyi paramparça eden ve  her geçen gün savaşa taşıyan bir zihniyetin askeri olmayacağız. Kimse için ölmeyecek, hiç kimse için öldürmeyeceğiz. Gencecik Çerkes çocuklarının anlamsız bir savaşta ölüme gönderilmelerine göz yummayacağız. Susmayacağız.

Eğer bir şey için öleceksek; insanlık, adalet, eşitlik, özgürlük için olacak.


Share:

BİZE VERİLEN AYAR: ATASEN FİTNESİ



Atasen isimli güdümlü bir yapının, halkımıza karşı tahrik girişimleri bugünler de sosyal ağların siyasi bölümlerinde havalarda uçuşur hale geldi. Açıkçası, bu yapının sayın Selahattin Demirtaş ile fotoğraf çektirmiş arkadaşlarımızın fotoğrafını kullanmak sureti ile yayınladığı "Çerkes ihanetinde 2nci perde" isimli makalesinde, son derece açık ve net biçimde gerçek yansıtmadığı görülüyordu. Hatta öyle ki; bu kadar yalanı bir araya getirip bir makale oluşturmak öyle cahil cüheyla takımının yapabileceği bir şey değildi. Yani, bir cahilin; cehaletini kusarak yazdığı makaleydi demek için sanırım biraz cahil olmak gerekir bile diyebiliriz. Sonuçta; bu makale yayınlandı. Bir anda sosyal medyada, girmediği Çerkes grubu kalmadı. Altında tartışıldı, üstünde tartışıldı. Telefonlarda görüşüldü.. kısacası, ben Çerkesim demeyi unutmamış neredeyse tüm Çerkesler bu konu hakkında haberdar edildi.  Birileri tarafından suç duyurusunda bulunacak değere taşındı. Velhasıl, artık olay adalet makamına intikal etti. Peki hala ne tartışılıyor?  Çok basit: Tartışılan konu yok. Herkese sadakat yemini ettiriliyor, Türkiye vatanseverliği pekiştiriliyor, duygulandırılıyor. Faşizmin açtığı yara kaşınıyor, kamplaştırılıyor. İnsanlar Atasen'e öfkeliler; ancak bu öfkelerinin kaynağı; Çerkeslerin hak istemesine karşı olan tutumunun ihanet olarak değerlendirilmesinden ziyade, HDP'li Çerkeslerin fotoğrafının paylaşılmış olması. Hiç kimse "Demokratik bir ülkede, anadilde eğitim istemek,  anadilde radyo ve televizyon istemek, adalet bakanlığınca onaylanmış ve seçimlere girmiş ve girdiği seçimlerde %13 oy olarak barajları aşmış, seçim hükümetine 2 bakan vermiş legal bir partide siyaset yapmak ihanet değildir" demiyor. Herkes; baş koymuşum türkiye'nin yoluna... şarkısı eşliğinde; devlet paramiliter köpekleri aracılığıyla  bir katliam planı yapsa, hepsi gönüllü olacak ruh haliyle bağırıyor? Hemde ne diye biliyor musunuz? "BİZ TÜRKÜZ"  diye. "YEDİĞİMİZ KABA PİSLEMEYİZ" diye. Mesele bu. HDP içerisinde siyaset yapan arkadaşlara "Kürtçü" diyenlerin %90'ı Türkçü halbuki. Daha önceleri; "Kürt metaforu" üzerine uzun uzadıya yazmıştım http://apiscanberk.blogspot.com.tr/2015/06/devletin-cerkesleri-ve-ibretlik-halleri.html ) tekrar edecek halim yok, ancak HDP'li olsun ya da olmasın, Türkçülüğü içselleştirip onun için ölmeye hazır kıvama getirilmiş Çerkeslerin dışındaki herkes, böyle buhranların ortaya çıktığı anda bir dayanışma meclisi oluşturmaları gerekmektedir. Bugün çok basit bir fitne; halkıyla, halkı adına talepler üreten aydınların arasında bir yarık açmaya yettiyse; bu da o dayanışma meclisinin ortaya çıkarması gereken ruhtan yoksun olduğumuzdan kaynaklıdır. Ve bilinmelidir; dün Türkçü Turancıların, bugün Atasencilerin yaptığı bu politika, onların cehaletinin bir dışavurumu değil, aksine içerisindeki çok zeki birilerinin bizim içerimizdeki cahilleri kışkırtma kampanyasının ürünüdür. Dikkat edilmesi gereklidir.

Share:

Jıneps Eylül: Çerkesler boyun eğmeyecek

"Saray delhizlerinde kaybolmuş Çerke'Z'ler" demiş İnci Hekimoğlu, nezaketini sonuna değin

koruyarak yazılacak utancın saman altından su yürütücüleri için. Evvela buradan İnci hanıma,

yoğunluğu kurşun geçirmez seviyeye ulaşmış bu utanmasızlık karşısında nezaketini bu kadar

koruyabilerek yazdığı makaleden ötürü teşekkür eder, kalemi önünde saygıyla eğildiğimi belirtirim.

Açıkça, ÇerkeS halkı içerisinde tarihi belki 'bzeyiko' çatışmalarının başlangıç öncesine değinen ve

devlet­i aliyye'de kök bularak, Çerkesya'da itaat ettirilmeyen bu halkı Osmanlı'da devşirip, Ermeni

Soykırımından, bugüne değin egemenlerin her kirli tezgahında ucundan, kenarından, sağından,

dininden, imanından vs. bir yerinden her türlü pisliğe dokunduran geleneğin devamcıları

olduklarını beyan etmiş, bende ancak bu beyanata imza atar, halkımızı; tarihinin hiçbir yerinde

hak etmediği bu utanca alet eden, egemenlerin hizmetkârlığını asaleti sanan bu karaktersizlerle

yüzleşmeye ve onları bu halkın tarihinde her onursuzu gönderdiği cehennemin dibine

göndermeye davet ederim. "sağcısıymış, solcusuymuş" diye başlayan "o partilisiymiş, bu

partilisiymiş" diye devam ederek kendine zemin arayan, "dindarıymış, muhafazakarıymış" diye

kılıf uyduranlar; bu halkın sağcısı, yani özetle Çerkes milliyetçisi ise bu sağcılığı.. zalimin

bekçiliğini onaylayacaklar mı sanıyor? Hangi vicdan sahibi insanı, kurşun geçirmez yoğunluktaki

yalanlarınızla dini duygularıyla yakalamak istiyorsunuz? Hangi Müslüman Çerkesin yüreği, zalimin

zulmü karşısında dilsiz kalacak kadar taşlaşmış olabilir? "Haksızlık karşısında susan dilsiz

şeytandır" diye bir geleneğin vicdanını oluşturmuş hiç kimse, böyle bir şey karşısında sessiz

kalmayacaktır illa ki. Siz köleliğin geleneğini, efendilerinize itaat ederek bugünlere kadar taşımız

ve bu geleneğin onursuz geleceğinde yer almaya mahkum, biyolojik olarak Çerkes, ancak

psikolojik olarak insan bile olamayan zavallılarından öte hiçsiniz. Bu halkın hür vicdanı, hür

çocukları; halkımızın içine salmak istediğiniz zehire geçit vermeyecektir. Ayrıca, falan markist-
leninist illegal partisinin, falan legan partisinin, falan gençlik kolları diye, kendi zeka yapınızı

açıkça sergilediğiniz ve yalan atmakta sınır tanımadığınızı ayan beyan ortaya serdiğiniz

açıklamanıza, bırakın çocukları, evimizdeki köpekler bile inanamadı. Ey yalancılar; Evrim Deniz

Erol, Alper Sapan ve Vatan Budak hangi illegal partinin, hangi legal partisinin, hangi gençlik

yapılanmasının üyesiydi o halde? Yalanınız, ağzınızdan taştı. Söz uçar mı? Yalanınız

kaleminizden taştı. Yazı kalır mı? Biz size, ahlaksız dernek yöneticilerinizle, ahlaksız

ajitatörlerinizle, ahlaksız provakatörlerinizle tarihinin neresine yazılacağınızı göstereceğiz. Bu

arada, bugün bekçisi olduğunuz ve başkanınızın aday adaylığına başvurduğu legal bir partinin

konumuyla ayan beyan desteklediği, ortadoğuyu canice, vahşice kana bulayan, kadınları köle

olarak pazarlayıp, milyonlarca insanı evinden­yurdundan eden illegal bir terör örgütünün

varlığından haberdarsınız. Yazmışsınız. Sizin için büyük bir başarı! "Çerkeslik İnsanlıktır" diyen

geleneğin devamcıları olarak, insanlığın bu denli barbarca saldırıya uğradığı yerlere, sivil yollarla

dayanışma göstermek bizim onurumuzdur ve kirli ağızlarınızla, satılmış yapılarınızın, provakatör

kalemleriyle ele alınmış yazılarınızda; bizim "Çerkeslik İnsanlıktır" geleneğimizi Kobane'ye,

bizlerin selamıyla taşıyan FERDANE KILIÇ ve NARTAN KILIÇ'ın adını dahi kullanmanız, bizim

için kabul edilemez bir pozisyona gelmiştir. Gidin, Ankara'da, kulluğunu yaptığınız efendilerinize

söyleyin. "Çerkesler boyun eğmeyecek!" Siz bir Nartan'ı öldüreceksiniz, ama binlerce Nartan

gelecek! Bir Ferdane'yi öldüreceksiniz, bin Ferdane gelecek. Bir ölecek, bin doğacak ve sizi

Nartanlar, Ferdaneler yenecek" diye.



Bu yazı, Jıneps Gazetesi Eylül sayısında yayınlanmıştır.
www.jinepsgazetesi.com

Share:

Çerkesçe

Translate

Çerkesler

Çerkesya

Çerkesya ya da Çerkezistan (Çerkesçe: Адыгэ Хэку,[1] Rusça: Черке́сия, Gürcüce: ჩერქეზეთი, Arapça: شيركاسيا[2]), Kuzey Kafkasya ve Karadenizin kuzeydoğu kıyısında yer alan bir bölge ve tarihsel bir ülkedir. Bu Çerkes halkının vatanıdır.

Etiketler