Adalet KHKitlendi!

Hükümetin devletin kendisine ilan ettiğini savunduğu OHAL her geçen gün yeni bir boyut kazanıyor, demokrasiye karşı girişilen askeri darbeye karşı mücadele demokrasiye karşı girişilen sivil bir darbeye dönüştü; halkın iradesiyle seçilmiş belediye başkanları yerine, devlet istediği kişiyi belediye başkanı olarak atamak üzere harekete geçti ve geçtiğimiz ay haftalarca meydanlarda demokrasi nöbeti tutanlar için bunun bir değeri yok. Görünen o ki bu ülkede herkesin kendi demokrasisi var. "Kendine müslüman" tanımına cuk diye oturan "kendine demokrat" tanımı bu ülkenin sosyolojisine giriyor.

Hiç kimse asıl meseleyi konuşmuyor, gerekli olan soruyu sormuyor!

Herkes darbeye karşı sivil direnişten kendine kahramanlar yaratırken, Çerkesler de bunun çok gerisinde değiller. Darbenin seyrini değiştiren Ömer başçavuştan, darbeye onay vermeyen Abidin paşaya - köprüde asker kurşunuyla katledilen baba-oğul Olçok'lardan, Bursa'da öldürülen komiser Bırs'a kadar bir liste Çerkeslerin bu ülkede demokrasiye akıttıkları kanlar olarak dilden-dile dolaşıyor. Ancak hiç kimse bugün isimleri Çerkeslerin demokrasi şehitleri olarak toplumsal hafızamıza işleyen bu insanları ölüme sürükleyen siyaseti sorgulamıyor. Darbecileri, cüretkarlaştıkları mevkilere elleriyle taşıyanlar ve onlara "ne istedilerse verenler" "kandırıldık" diyerek aklandıklarını iddia ederek ellerine-paçalarına bulaşan şehitlerimizin kanlarının hesabını vermekten kurtulmak istiyor. İşin acı tarafı; biz de onlara bu fırsatı sunuyoruz. Böyle demokrasi havariliği de, demokrasi tarihine "destan" olarak lanse edilmek isteniyor. Halbuki olsa olsa "utanç" olarak girebilir.

Herkes tetikçinin peşinde ama tetikçiler birer figüran.

"Kral çıplak" diye bir tabir vardır. Çok şey anlatır. Kral çıplaktır ama kimse söylemeye cesaret etmiyordur. Türkiye'yi daha iyi anlatan bir hikaye kalmadığına inanıyorum. Daha düne kadar El-Kaide bağlantılı gruplara gönderdiği silahlar deşifre olduğunda, bunu deşifre eden gazetecileri hep bir ağızdan susturmak için "adaleti iktidarin fahişesi" yapan bir yönetim anlayışı, gerçekleri karanlıkta bırakmamak için gazetecilik onurunu bu ülkedeki bütün ağırlığına rağmen sırtlayan gazete ve gazetecileri cezaevlerinde tecrit altında tutan bu yönetim anlayışı "fahişesine dönüştürdüğü adalete" bile yetinmeyerek ülkede adaletin tiyatrosunu dahi askıya alıyor. Üstelik bunu "kendine ilan ettiğini" söyleyerek, söylem-eylem tutarsızlığı ile "kendisinden olmayan" herkese karşı kullanıyor. Bir zamanlar devletin kapısı olarak işleyen cemaat kapılarının bırakın içinden geçenleri, yanından geçenlere selam verenlerinin-selam verenleri dahi adalet tiyatrosuna ihtiyaç olmadan suçlu muamelesi görebiliyor. Bu haksızlığı yaparken dahi adil olunamıyor üstelik. Memurluktan ihraç edilen hiçbir memurun, Fetullah ile devletin başındaki zat kadar fotoğrafını bulamazsınız yeryüzünde. Hiç kimse Fetullah'a "ne istediyse vermemiştir" üstelik. Kaldı ki hükümeti kuran iktidar partisi içindekilerin ilişkilerini söylemeye sayfalar bile yetmeyecektir. Herkes tetiği çekeni linç ediyor ama, tetiği çekenler demokrasiye karşı girişilen bu darbenin sadece figüranlarıdır. Asıl suçlular ise dün ilgili cemaati göklere çıkaran köşe yazarları, onlara ihaleleri veren kamu müdürleri, istediklerini veren devlet erkanıdır. İşte Kral böyle çıplaktır ki; kral çıplak deme ihtimali olanların bili kalemi kırılmış, dört duvar arkasına hapsedilerek toplumdan izole edilmiştir.

Kral çıplak diyenler için risk giderek büyüyor!

15 Temmuz'dan daha hemen sonra, aynı gün başladılar saldırmaya çok önceden devleti cemaate ısmarlayanlara yıllardır karşı çıkanlara. Cemaati valiliklere, kaymakamlıklara, emniyet müdürlüklerine, okullara dolduranlara soru soranlara "demokrasi düşmanı" diye linç kampanyalarına saldırdılar ilk önce. İlk günden "kral çıplak" demenin bedeli olacağını hissettirdiler. Buna rağmen "kral çıplak" diye bağıranlar oldu. Yeni kapıda kral meydana çıktı. Çırıl çıplaktı; ellerinde darbe gecesi ölen herkesin kanı da vardı, güneydoğuda taş üstünde taş bırakmamanın tozu da, Taybet ananın kuruyup taş gibi olmuş kanı da. Berkin Elvan'ın ahı, Ali İsmail'in, Ethem Sarısülük'ün acıları da vardı. Ama kimse orada söz de bir ruh; bu ülkeye kara duman gibi çökerken; devletin dörtte üçü el ele vermiş susuyordu.

Dün "Kral çıplak" diye bağıranlar bugün de devam ediyorlar "Kral çıplak" diye bağırmaya. Onlar da dün "kral çıplak" diye bağıranlara nasıl saldırıyorlarsa, daha vahşi biçimde saldırıyorlar bugün "Kral çıplak" diye bağıranlara.

Ey halk, Size Nihat Berham'ın "Haykır acını ey halk" şiirinin bir bölümüyle de seslenmiş olayım!


"Bu direniş senin için ey halk / Bu çığlık senin kollarınla / Yıkılsın şu köhne dünya / Ve coşkuyla yeniden kurulsun diye çınlatıyor hayatı / Bir yol kavşağındasın fakat / Mutlaka değişecek kaderin / Bunu bekliyor şu ıslak çukurlarda yürüyen şu yoksul çocuk / Bunu bekliyor gözevleri kurutulmuş analar / Bunu bekliyorzincirin oyduğu bilek / Bunu bekliyor açlık, kuraklık, ılık ılık akan kan / Bunun için en gençlerimizi ölümle tanıştırdık  / Kuşan kendini artık, / Biraz da gövdeni yüreğinle kırbaçla / Ey halk, haykır acını; bu karadumanı dağıt" 

Share:

Read More

Tahakküm Boyunun Demokrasi Akını

Bir gece, daha önce ne kadar halk hareketlerini karalayanlar, üzerine kurgular kuranlar varsa hepsi merkez kayması yaşayarak; bize dönüştüler. Nur topu gibi demokrasi doğdu, hoppala hemen büyüdü memleketin kucağında.

Bilirsiniz, Kavimler göçüyle ilgili bir rivayet vardır.
Türklerin Oğuz boyu anadoluya akın akın gelirken, anadolu'daki kabileler bu akınlardan dolayı batıya sürüklenmiş, hatta avrupalıları işte bu sürüklenen anadolu kabileleri oluşturmuş diye.

Bizim ki de bu,

İktidarın tahakküm boyu akın akın demokrasiye geliyor, gelirken demokrasi'deki kabileler biz bir yere sürükleniyoruz ama; allah sonumuzu iyi yazsın bari.

Şimdi bu tahakküm boyu akın akın demokrasiye geliyor, eğer bir parça rahatsızlık hissediyorsam da namerdim; gelin kardeşim gelin, koşa koşa gelin, beni geçin, en ileriye gidin bu akında ama; demokrasinin ne demek olduğunu da hızla geçerken şöyle bir düşünün, açın okuyun, hatta youtube'da belgeselleri vardır belki, açın izleyin.

Çerkeslerin içinde yazan-çizen bir takım eski yandan çarklı merkez sağ türbilansında ara sıra demokrasiye savrulup sonra hemen geri mevzisine dönen abilerimizin kaleminden, bırakın dökülmeyi, resmen demokrasi fışkırmaya başladı.

Hayırlara vesile olsun.

Fışkıran bu demokrasilerinden bizde öyle-böyle nasibimizi almayı elbet biliyoruz. Eğer ödeyecek bir diyetimiz varsa zaten ödeyelim de.

Ama bugünden itibaren bize demokrasi kahramanlığı yapacak abilerimizin ve hatta kardeşlerimizin de; at izini, it izine karıştırmamayı öğrenmesi kendileri için hayırlı olacak, sonra vay efendim falan demeyin.

Bizim düşüncemiz, ideolojimiz, ideolojik mevzimiz ortada. İdeolojik mevzimizin demokrasiyle olan ilişkisi de ortada. Eğer demokrasi, en kısa tanımıyla; halkın kendini yönetme biçimiyse; ki siz demokrasi saçayağından sadece bu kadarına kadir insanlarsınız; halkın kendini yönetme biçimi olarak ortaya koyduğumuz tavır, bu uğurda verdiğimiz mücadele, ödediğimiz bedel, aldığımız risk daha ortada.

Şimdi "bağdat caddesinde" tankların geçişini alkışlayan bir kısım ruh hastasını bize itelemeye çalışmanız manidar, bağdat caddesinde tankların geçişini alkışlayan bir takım ruh hastası, gezi parkına jandarma panzeri müdahale ederken de divan otelin lobisinden dışarı çıkıp darbe oluyor diye onları alkışlayan ruh hastalarıyla aynı. Bu ruh hastaları ki; doğu illerinde taş üstünde taş, omuz üstünde baş bırakmayan askeri rejimin tüm hukuksuzluğunu da açıkça savunan ve alkışlayan kesimdi. Biz bunlara kısaca; "faşistler" diyoruz. Tabi içlerinde kendisini Kemalist olarak tanımlayanından tutunda, Türkçü olarak tanımlayanına kadar geniş yelpazede merkezin azıcık sağından başlayıp, dibine kadar yürüyen bir sağcı zihniyet var (nasyonalist, ulusalcı). Siz bizi öğrenemediyseniz biz size kendimizi en özet tabirle anlatalım; bizler Anti-Faşistleriz, uluslararası antifaşist hareketin de bu topraklardaki kalpleriyiz. Dünyayla ilişki halindeyiz; bu sebeple de dünyadaki halk hareketlerinin hepsinde bizim savunduğumuz değerlerin nüveleri açık ve berrak biçimde bulursunuz.

Tarihin tozlu sayfalarını açıp, hangi halk hareketine, özgürlük girişimine baksanız; bizim değerlerimiz yüzünüze yüzünüze çarpar.

Siz bu değerlerin adını anmaya dahi korkarken, biz meydanlarda bu değerler için can verenlerin de ta kendileriydik.

Şimdi esasta size daha çok yakışan bağdat caddesi tank sevicilerini bize doğru itelemeniz traji komediden ötesi değil.

Krizi fırsata çevirme eğiliminiz, bugün merkez sağın izlediği politikanın tıpkısı; bu yüzden şimdi siz Türkiye'nin merkez sağını oluşturanlarla el ele, kol kola mitingler düzenleyeceksiniz. Bunun adı da milli birlik olacak, o laf-ı ancak siz yersiniz ve eşinize dostunuza yedirirsiniz; gerçekte olan merkez sağın krizi fırsata çeviren tutumundan pay kapmak isteyen ahlaksız siyasi eğiliminizden başkası değil.
Eğer bizde sizinle aynı dilden konuşacak olsaydık, teşşebüs gecesi sokağa dökülenlerin "ne demokrasisi biz allah için iniyoruz" beyanatlarını size itelemeye çalışıyor olacaktık.

Eğer bizde sizinle aynı dilden konuşacak olsaydık, askerin kafasını kesme haberini bugün beslendiğiniz iktidarın medya güçlerinin yaptığını da söyleyecektik.

Eğer bizde sizinle aynı dilden konuşacak olsaydık, söylenecek çok şey vardı.

Cihat çağrılarının demokratik yanlarını da konuşacak olacaktık.

Eğer bizde sizinle aynı dilden konuşacak olsaydık, o gece saldırılan kiliselerin, saldırılmak istenen sosyalist mahallelerin sebeplerini darbe teşebbüsünün önüne koyup; o mermer kafanıza bir şeyleri zorla anlatacaktık.

Sizinle aynı dilden konuşan yumurta ikizleriniz var; siz onlara dalıp bizleri hayal ederek bir yere varacağınızı sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz. Siz ve yumurta ikizleriniz bu kadar demokrasiye gelmişseniz; hoş gelmişsiniz ve biz size demokrasiyi öğreteceğiz zamanla ama, öğrenmeniz gereken "demokrasiye giriş - temel dersler" var.

Birincisi demokrasi öyle bir şeydir ki; renksizdir, kokusuzdur, yenmez, içilmez, el konulmaz, mülk yapılmaz.

Eğer birisi demokrasiye bir renk vermeye çalışırsa, bir koku karıştırırsa; demokrasi bozulur. Demokrasi yenmeye/içilmeye çalışılırsa  zehirler. Demokrasi el koymaya/mülk yapmaya çalışılırsa yıkılır. Demokrasi okyanus gibidir, bir zemindir ve içinde çok fazla düşünce barındırır. Ancak hiçbir düşüncenin olamaz.

Yani şimdi o demokrasiye kurduğunuz parselleri diyorum, isterseniz memleketin semalarına bırakın ki bir işe yarasın.Yoksa tanklara-uçaklara siper olarak kurtardığınız o güzelim demokrasi; cumhuriyetin başından bu yana olduğu gibi; bozuk, zehirli ve yıkıntı olarak ha askeri ha değil ama bir darbenin etkisinde hiçbirimizin işine yaramaz.

Memleketin semalarından kıskanılan demokrasi, bağdat caddesinde tankları alkışlayan insanları tamamen bir tarafa yedekleme kabızlığı yaratmaya müsaittir. Aynı zamanda gezi parkındaki direnişi yabancı istihbarat faaliyeti sanacak kadar zavallıdır.

Memleketin semalarına bırakın demokrasi ise, sizin zihninizi ve ufkunuzu açacaktır.

Demokratik ufkunuzun açılması, demokrasinin ilerleyebilmesi için olmazsa olmazdır bu arada, çünkü demokratik ufkunuz açıldıkça; demokrasinin sandıkta oy vermekten ötesi olduğunu, anti-demokrasinin de sadece batıda yürüyen ve öldüren tanklar-uçaklar olmadığını da anlamanızı sağlar.

Demokrasi sürekli sorgulamaya ihtiyaç duyar, sorgular çünkü; ilerlemesi lazımdır. Sizin gibi demokrasi kahramanlarına anlatmak zorunda değilim tabii ama biz belki demokrasi kahramanı olmayan arkadaşlarımız okuyabilir diye hatırlatmış olalım; ilerlemeyen her şey zamanla geriler.

Eğer sorgulamazsa, geri kalır. Geri kaldıkça incelir, pamuk ipliğine döner.

Açın ufkunuzu ey demokrasi kahramanı Çerkesler,
madem bugün tahakküm boyundan demokrasi adasına akın akın geliyorsunuz, madem artık hepiniz kahraman birer demokratlarsınız, ufkunuzu açın ve demokrasiye güç verin.

Sizler az-çok demokrasi için kalem sallayabilecek ufka sahip insanlar olabilirsiniz tabii, ama kalemlerinizi diyorum arkadaşlar; kitlelerinize demokrasiyi anlatmaya da sallasanız biraz. Kalemlerinizi bize bize sallayıp; bağdat caddesindeki postal öpücülerden, yandaş medyadaki kelle haberlerinden bizi itham etmeniz yani gerçekten çok saçma. Bizim yıllardır anlattığımız ve dahası Haziran seçimlernden beri konuştuğumuz Taybet analar, Miray bebekler falan cidden yalan değil, kentleri obüslerle, havanlarla, savaş helikopterleri ve tanklarla yerle bir eden askeri rejim de yalan değil. Yalan değil; Berkin Elvan, Ali İsmail Korkmaz, Ethem Sarısülük, Mehmet Ayvalıtaş... yalan değil 45 derecelik açıyla ortamıza düşmesi gereken gaz bombalarının nişan alınarak kafamıza-kafamıza atılması. Devletin laik yapısını tarumar eden politikalara karşı çıkışımız, dayak yememiz yalan değil. Cemaatin valisinin 20 ağustos'ta gümüşsuyunda bizi cemaatin polislerine linç ettirmesi falan yalan değil. Biz demokratik haklar ve özgürlükler için 15 Temmuz'da televizyon televizyon çağrılarla, cami cami anonslarla demokrat olmuşlardan değiliz. Hiçbir askerin halka zulüm etmesini kabul etmediğimiz de, suçlunun da hukuksuzca ilkel yöntemlerle cezalandırılmasını kabul etmeyeceğimiz de; doğru.

Sizce de doğruysa sıkıntı yok.

Sizce de doğruysa, sizden de "biz de halkın sokaklara çıkmasını ve demokrasiyi sahiplenmesini destekliyoruz ama... " cümlesiyle lütfen "ilkel cezalandırma yöntemlerine" de karşı olduğunuzu belirten paragraflar yazın.

Yazmıyorsanız, yazamıyorsanız; gelin demokratik devletin nasıl hukuk üzerine inşa edildiğini uzaktan uzağa, sahaya oynayan kalemlerle değil de, sizinle yüz yüze tartışalım.

Tanklara, bombalara karşı bugüne kadar verdiğimiz direnişleri ortaya da koyalım.

Bugün argümanlarına sarılmaktan ve o argümanları soslayarak bizeymiş gibi sahayı mest etmeye yönelik kalem sallamaktan ötesine gitmek istiyor musunuz?

Gelin biz demokrasiyi savunduğunu iddia edenlerin, demokrasiden ne anladıklarını konuşalım.

Demokrasi ve Darbe başlığıyla yazdığım yazımda,  sizinle birlikte sokaklarda demokrasiyi koruyan, bir çoğunuzun sosyal medyadan arkadaşları olan insanların; demokratlıklarının ar damarlarının nasıl ve neden çatladığını konuşalım!

Askeri vesayete karşıymışsınız, destekliyorum.

Sivil siyaseti destekliyorum, Ankara'da Kahire'de, İstanbul'da Şam'da, Diyarbakır'da, Konya'da, Şırnak'ta; çifte standardım yok. Benim için askerin sivillerin karşısında olduğu her yerde demokratik direniş meşrudur. Tıpkı cumhurbaşkanımızın, başbakanımızın, bakanlarımızın, meclisimizin 15 temmuz'da meydanlara çıkın çağrısı gibi, asker nerede bir sivil öldürse, asker hangi kente tankla-helikopterle girse; sokağa çıkıp demokrasiyi savunma taraftarıuyım ben. Bu konuyla ilgili geçmişe yönelik bir çok yazım da var, isteyen blogumu araştırıp bulabilir. Peki siz?

Siz de gelin benim kadar açık açık; her yerde askeri vesayete karşı olduğunuzu açıklayacak kadar tek yüzlü olun da-

-demokrasinizi baş tacı yapayım. Memleketin bütün televizyonlarından, bütün camilerinden sokağa çıkın çağrısıyla sokaklara dökülen halkın temsilcisi ne sizsiniz, ne de biziz; onlar da ne sizi ne de bizi temsil etmezler. Hali hazır bir mücadeleye dalıpta; "Oo demokrasi, alırım bi dal" demekten başka ne yaptınız bugüne kadar? Onları konuşalım.

Ama nerede? İki günde demokrat olanların, demokrasiden anladıkları sanırım ancak bu kadar.

Vesselam.

Share:

Read More

Demokrasi ve Darbe?

Bende iki gündür bir klasiğe dönen "Bende darbeye karşıyım" ile başlayayım.   Malum, çok hassas zamanlar ve her eleştiri karşısında bir bakmışsınız "darbe sevici" ilan olmuşsunuz, Allah muhafaza... siz de bir şeyleri eleştirirken böyle söylemeyi ihmal etmeyin bence. Bir gece ülkece hepimize kabus gibi çöken bir "kalkışma" ile uyuyamadık, bir çoğunuz için bu sıradışı bir gece olabilir ama bizim son 2 yıldır neredeyse sıradanlaşan gecelerimizden biriydi. Yani siz görmemiş olabilirsiniz ama, dün gece Ankara'nın göbeğinde ve hatta Gazi Meclisinin çatısında/bahçesinde patlayan o bombalar bizi alaştıracak bir süredir psikolojik olarakta, fiziksel olarakta bizim üzerimizde patlıyorlar. Sadece patlamıyorlar, kardeşlerimizi de katlediyorlar. İşte 3 gün sonra 1nci yılına gireceğimiz Suruç katliamı, daha bir yıl önce hayatta olan sevgi ve yaşam dolu Ferdane abla, dimdik duruşuyla hepimize güven ve cesaret veren Nartan kardeşimiz.. geçen yıl bu zamanlar yaşıyorlardı. Biz şimdi 3 gün sonra katledilişlerinin 1nci yılına hazırlanıyoruz. Suruç Katliamı soruşturmasının gizliliğinin  kaldırılmasını talep ediyoruz, neden ve nasıl katledildiler; kimler işbirliği yaptı, kimler yapmadı, kimin nasıl ihmali oldu bilmek istiyoruz. Tam 362 gündür...

Demokratik siyasetin ne kadar önemli olduğunu defalarca dile getirdik, darbe teşebbüsü karşısında da elbet getireceğiz! Ne sanıyorsunuz? Biz demokratik yollarla meclise gönderilenlerin, demokratik yollarla meclisten çıkarılmasını şu 2 gündür değil, ne zaman uzun bir süreden beri söylüyoruz biliyor musunuz? Biliyorsunuz, biliyorsunuz ama işinize gelmiyor belki. Siz bizim demokratik yollarla seçtiğimiz vekilleri, demokratik olmayan yollarla meclisten dışarı atılmasını desteklemiyor muydunuz? Hala desteklemiyor musunuz? Yani merak ediyorum, sizin seçtikleriniz askeri darbeyle indirilmeye çalışıldığında  hissettiğiniz öfkeyi, hatta katılmadığınız kadar ileri giden; insan kafası kesen, insan kırbaçlayan, linç eden bu öfkeyi bizi anlamak için de bir araç olarak kullanabilecek misiniz merak ediyorum. Sizin seçtikleriniz vekilde, bizim seçtiklerimiz karpuz mu? Sizinkiler demokrasiyle geldi de, bizimkiler gökten vahiyle mi geldi meclise? Daha iki gün önceye kadar, bizim demokratik yollarla meclise yolladığımız vekilleri, yargı darbesiyle meclisten dışarı atmak için can atıyordunuz, şimdi hala atıyor musunuz merak ediyorum. Merak ediyorsanız söylüyeyim; dün askeri darbeyle demokratik siyasete kelt vurulacak diye taşıdığım kaygı, iki gün önce yargı darbesiyle demokratik siyasete kelt vurulacak diye taşıdığım kaygı ile aynıydı ve eşit oranda karşıydım.

Dün kentlerimiz de jetler uçtu, bomba attı.. caddeleri tanklar kesti, askeri helikopterler insanlara ateş açtı. Sivilleri öldürdü, yaraladı askeri darbe teşebbüsünde, sanırım inkar edecek değilsiniz.
Peki aylardan beri; tankların, helikopterlerin, askerlerin kentleri, şehirleri yerle-bir ettiğini, masum sivilleri öldürdüğünü neden inkar ediyordunuz? Görüyorsunuz; TSK içinde küçük bir grup dahi neler yapabiliyor değil mi? Şimdi kabul edebilecek misiniz askerlerinizin devletin-milletin parasıyla alınan silahlarla kadın-çocuk demeden milletin parçası olan sivilleri katledebileceğine?

Hadi dürüst olun...

Kentlere askerler tanklarıyla-tüfekleriyle girdiklerinde Cumhurbaşkanı dahil, bütün bakanlar sokaklara çıkma çağrısı yaptı, camiilerden 24 saat tekrarlandı. Peki başka yerler de yine kentlere askerler tanklarıyla-tüfekleriyle girip, evleri apartmanları bombaladıklarında, bizimde sokağa çıkma çağrısı yapmamızı normal karşılayacak mısınız?

Siz hiç yorulmayın, ben sizin adınıza cevap vereyim. Hayır... Çünkü asker kürdistan'da yıkarken kahraman, ankara'da yıkarken terörist oluyor.

Olsun...

Ben yine de askeri darbeye başından-sonuna kadar karşıyım. En iyi askeri darbenin, en kötü demokratik sistemden daha beter olduğuna dair düşüncem ve inancım tamdır. Bu yüzden Ankara'da kentleri bombalayan, caddeleri kesen, insanları vuran, televizyon kanallarına el koyan, bana sokağa çıkma yasağı ilan eden darbeye sonuna kadar direneceğim. İki gündür de direnmiyorum, geçen yıl haziran ayından bu yana direniyorum.
Direniyorum ama hiçbir askerin başını kesmek, onu döverek, linç ederek öldürmek veya ona zarar vermek aklımın ucundan bile geçmedi.
Direnirken bile demokrasiye inanıyorum, insanlığımı koruyorum; bazılarınız bunu hiç anlamayacak ama olsun.
Bu arada, ben batı da hiç darbe görmedim, usulü ve yöntemi nedir sadece okuduklarım kadar biliyorum; bugüne kadar okuduğum darbeler içinde şahit olduğum en aptalca ve cahilce olan girişimi buydu. Acaba diyorum, acaba?

Teşebbüs edenler, karşı çıkanlar, ölenler...
Meclisin ve milletin başarısı, bir grup askerin başarsızlığı; acaba.. kötü yazılmış bir senaryonun, kanlı sayfaları mıydı?

Bunu da çok yakında anlayacağız diye korkuyorum.

Share:

Read More